เมื่อครั้ง “ซาชีน ลิตเทิลเฟทเธอร์” (Sacheen Littlefeather) สาวอเมริกันพื้นเมืองในชุดอินเดียนแดงปรากฏตัวบนเวทีงานออสการ์ครั้งที่ 45 หลังสิ้นเสียงประกาศให้ “มาร์ลอน แบรนโด” เป็นผู้ได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากหนัง The God Father กลายเป็นภาพที่ยังตราตรึงในความทรงจำของหลายคน เพราะพระเอกดังส่งเธอมาเป็นตัวแทนปฏิเสธรางวัลออสการ์ตัวที่ 2 ของเค้า และเป็นตัวแทนกล่าวเรียกร้องความเป็นธรรมในการปฏิบัติต่อชนพื้นเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเสนอภาพของอินเดียนแดงในสื่อภาพยนตร์และโทรทัศน์ ที่บิดเบือนจากความเป็นจริง โดยแบรนโดได้เขียนแถลงการณ์ฉบับยาว ให้เธอกล่าวบนเวที แต่ด้วยเวลาอันจำกัด แถลงการณ์ดังกล่าวจึงถูกเผยแพร่ในห้องแถลงข่าวกับสื่อมวลชนด้านหลังเวที
แต่ มาร์ลอน แบรนโด ไม่ใช่นักแสดงเพียงคนเดียวที่เมินรางวัลออสการ์ เพราะก่อนหน้านี้ จอร์จ ซี สก็อต ก็ตั้งใจปฏิเสธ ไม่ไปร่วมงาน ออสการ์ครั้งที่ 43 ทั้งๆ ที่เค้าสามารถคว้ารางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากบทบาทของนายพลแพตตัน ในหนังเรื่อง “Patton” มาได้ ด้วยเหตุผลว่าการเมืองที่แวดล้อมและเกี่ยวพันกับรางวัลออสการ์นั้นด้อยค่า โปรดิวเซอร์หนังจึงต้องขึ้นรับรางวัลแทน โดยที่ผู้ร่วมงานไม่มีใครแปลกใจที่ไร้เงาพระเอกดัง
ส่วน “แคทเธอรีน เฮปเบิร์น” นักแสดงหญิงมากฝีมือ ก็ไม่เคยไปร่วมงานออกสการ์เลยสักครั้ง ทั้งๆ ที่เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงมากถึง 12 ครั้ง และคว้าออสการ์มาได้ถึง 4 ครั้ง แต่ในที่สุดเวทีออสการ์ก็ได้ต้อนรับ แคทเธอรีน เป็นครั้งแรก ในงานออสการ์ครั้งที่ 46 เมื่อเธอขึ้นเวทีกล่าวแนะนำเพื่อนของเธอ “ลอว์เรนซ์ วีนการ์เต็น” โปรดิวเซอร์มือฉมังซึ่งได้รับรางวัลเกียรติยศ Irving G. Thalberg Memorial Award และนั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เธอมาร่วมงานออสการ์ครับ
ขณะที่ผู้กำกับฉาว “โรมัน โปลันสกี้” แม้ใจจริงอาจจะอยากมาร่วมงานและลุ้นผลรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม และอีกหลายรางวัลจากหนัง ดราม่าสุดเข้มข้น The Pianist ในงานออสการ์ครั้งที่ 75 ซึ่งสุดท้ายแล้วเขาก็คว้ารางวัลมาได้ แต่เพราะมีคดีติดตัว ฐานล่อลวงเด็กหญิงวัย 13 ปีไปข่มขืนกระทำชำเราเมื่อปี 1977 ก่อนหลบหนีออกจากสหรัฐฯไปลี้ภัยในฝรั่งเศสในปี 1978 ซึ่งทุกคนที่อยู่ในงานออสการ์ค่ำคืนนั้นต่างปรบมือให้เกียรติและชื่นชมความสามารถของเขาอย่างกึกก้องเลยทีเดียวครับ
