หลังจากที่คุณพ่อ “รอง เค้ามูลคดี” ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง ถูกหามส่งโรงพยาบาล เพราะมีอาการถ่ายเป็นเลือด จนลูกสาว “ยุ้ย ปัทมวรรณ เค้ามูลคดี” ต้องยกเค้กเซอร์ไพรส์ฉลองวันเกิดคุณพ่อที่โรงพยาบาล ทำเอาครอบครัวและแฟนคลับที่รู้ข่าวต่างเป็นห่วงกันเป็นจำนวนมาก และพักรักษาตัวได้ 3-4 วัน จนออกมาทำงานตามปกติ
.
ล่าสุดคุณพ่อรองได้อัปเดตอาการป่วยพร้อมทั้งเผยชีวิตหลังภรรยา “แม่ทุม ปทุมวดี โสภาพรรณ” จากไป ผ่านทางทีมข่าวไนน์เอ็นเตอร์เทนว่า ช่วงงานศพ 7 วัน เหนื่อยมาก แล้วไปลอยอังคารอีก ปกติตัวพ่อเองเป็นโรคลูคีเมียอยู่แล้ว แต่เป็นธรรมดาไม่ได้หนักหนาอะไร ไม่รู้ว่าหนักขึ้นมาได้ยังไง ก็ท้องเสียถ่ายเป็นน้ำ แต่พอลุกขึ้นเป็นเลือด มีแต่เลือดไม่มีอย่างอื่นเลย ถ่ายออกไป 7-8 เที่ยวแต่ปิดไม่ให้ลูกรู้เดี๋ยวถูกจับส่ง รพ.
.
แต่เช้าวันนั้นต้องไปถ่ายรายการกับยุ้ย ก็ถ่ายเป็นเลือดอีก ออกมาจากห้องน้ำก็ร่วงเลย นอนพักไปสักพัก ก็เข้า รพ. หมอบอกว่าเกิดจากคนสูงอายุ ลำไส้ใหญ่มันเปราะ พอเราท้องผูก เราไม่ถ่าย มันแข็ง มันก็จะดันเลือดออกมา รักษามีให้เลือดด้วย ค่าของเลือดต่ำ ความดันลด เลยให้เลือดจึงดีขึ้น แต่หมอยังไม่วางใจ วันที่ 4 พ.ย. หมอนัดตรวจอีกครั้ง พ่อคิดว่ามันเกิดจากเหนื่อย พอเสร็จงานศพคุณทุมก็โงนเงนหลายวัน จะล้ม แต่พอผ่านงานไป ก็เกิดอาการเลย เราเครียด ไม่ค่อยทานอาหาร ท้องเลยผูก เลือดเราออกเยอะ พื้นเพเป็นลูคีเมีย พอเลือดออกเลือดเลยจาง ช่วงนั้นหมอให้ยาละลายลิ่มเลือดด้วย ตอนนี้หมองดแล้ว ส่วนอาหารตอนนี้พยายามทานไม่ทานเผ็ด ไม่แข็ง เช่นกระดูกหมู ต้องระวัง
.
พักงานไป 3 วันเอง เราก็ลุกขึ้นเดินแล้ว ใจมันห่วงงาน ช่วงงานคุณทุม 7 วันกองละครเขาเหนื่อยไปหมดแล้ว ลอยอังคารอีกเป็น 8 มานอน รพ. อีก 3-4 วัน นอนอยู่ห่วงละครอย่างเดียว ตอนนี้ถ้าไปถ่ายละครยุ้ยก็จะให้น้อง ๆ ไปดูแล เลยดูเป็นคนเปราะบางไปเลย จริง ๆ เราแข็งแรงแล้ว แต่ลูกไม่ไว้ใจ พอเช็คทุกอย่างก็ปกติ มีเรื่องลำไส้ที่เป็นห่วง ตั้งแต่คุณทุมเสียน้ำหนักลดเยอะ จาก 64 เหลือ 58 ลดมา 6 โล แต่ตอนนี้ขึ้นมาแค่โลกว่า ๆ หมอก็สั่งให้เบางาน เถียงกับลูกตลอด เพราะเขาไม่อยากให้ทำแล้ว แต่งานคือชีวิตพ่อ ตอนนี้ถ่ายละคร 5 เรื่องแทบทุกวัน ทำไปจนกว่าจะคิดว่าทำไม่ไหว
.
มันเป็นเรื่องความเหงามากกว่าเงิน คือเราอยู่บ้านก็เหงา มองไปไหนเจอรูปคุณทุมก็เหงา แต่อยู่กองถ่ายก็ได้คุยสนุกสนานตลอด คนที่กองไม่ให้พ่อเครียด พอใกล้ถึงวันสำคัญของเขาก็คิดถึง ไม่ถึงกับตรอมใจ แต่เราไม่เคยห่างกัน เคยคิดถ้าใครคนนึงต้องไป อีกคนก็อยู่ยังไง พอถึงวันนั้นมันกลายเป็นเราที่ต้องอยู่ พ่ออยากให้พ่อไปด้วยซ้ำ แต่เราต้องยอมรับสภาพ ยังดีมีหลานมีลูกที่ดูแลเราอย่างดี
เวลานอนต้องสวดมนต์ทุกคืน ไม่สวดนอนไม่หลับ มองเขาก็น้อยใจ ทำไมต้องทิ้งฉัน แต่เขาก็ให้โชคพ่อนะ เมื่อวันที่ 15 พ่อฝันเขามายืนหน้าบ้าน เอามือเท้าเสาบ้านเลขที่ ก็ออกบ้านเลขที่ ซื้อไปปึกนึง เขาก็ห่วงเรานะ แต่ไม่อยากให้ห่วง แล้วมันประหลาดมาก อย่างพ่อจะไปทำงาน ตั้งนาฬิกาปลุกตี 5 อีก 10 นาที ตี 5 ก็ฝันว่าถูกปลุก “ตื่นเธอไปทำงาน” เราก็สะดุ้งตื่น ตื่นก่อนเวลาตลอด เหมือนเขายังอยู่กับเราตลอด แล้วเชื่อเขายังอยู่กับเรา อย่างวันเกิดพ่อไม่เคยทำอะไรเลย แต่กลับมาจากทำงาน คุณทุมก็จะจัดบ้าน แต่วันนี้พอไม่มีเขา ชีวิตเราเหมือนตัวคนเดียว ไม่ใช่แค่ยุ้ยคนเดียว ทั้งลูกชาย-ลูกสาวห่วงพ่อแม่มาก ลูกบอกอะไรทานดีก็ทาน เราเข้าใจเขา เขาเหลือพ่อคนเดียวก็ต้องห่วงมาก ครบรอบ 50 วันแม่ทุมก็เลี้ยงเพลพระ ตอนเขามีชีวตอยู่ห่วงเราตลอด พอเขาจากไปมันเคว้งทำอะไรไม่ถูก เขาเป็นเมียที่ดี แม่ที่ดี.-ไนน์เอ็นเตอร์เทน
